قانون دوبلین

قانون دوبلین، یکی از مهم‌ترین قوانین در حوزه مهاجرت و پناهندگی در اتحادیه اروپا است که نحوه بررسی درخواست‌های پناهندگی را تنظیم می‌کند. این قانون مشخص می‌کند که کدام کشورِ عضو باید مسئولیت بررسی درخواست پناهندگی یک فرد را بر عهده بگیرد که اصولا بر اساس اولین نقطه ورود فرد به اتحادیه اروپا انجام می گیرد.

قانون دوبلین

مشاور مهاجرتی

قانون دوبلین به منظور مدیریت بهتر جریان پناهندگان و جلوگیری از پناهجویی چرخشی که ممکن است فشار نامتعادلی را بر کشورهای عضو اتحادیه اروپا ایجاد کند، به وجود آمد.

کشورهای عضو اتحادیه اروپا، همچون آلمان، فرانسه، ایتالیا و … به عنوان اعضای اصلی قانون دوبلین این قانون را اجرا می‌کنند.

اجرای قانون دوبلین با چالش‌هایی مانند عدم توزیع عادلانه بار مسئولیت بین کشورها، رعایت حقوق پناهجویان و تأمین شرایط انسانی مناسب برای آن‌ها مواجه شده است.

برخی از نقاط ضعف قانون دوبلین شامل عدم توزیع منصفانه بار مسئولیت بین کشورهای عضو، رعایت حقوق پناهجویان و تأمین شرایط انسانی مناسب برای آن‌ها است.

اصلاحاتی که با همکاری کشورهای عضو اتحادیه اروپا انجام شود می‌تواند بهبود و عدالت بیشتری در فرآیند پناهندگی و مهاجرت در اروپا را به ارمغان بیاورد.

هدف از تدوین قانون دوبلین، جلوگیری از ارسال چندگانه درخواست‌های پناهندگی در کشورهای مختلف و کاهش بار مسئولیت بر عهده یک کشور خاص است.

با این حال، قانون دوبلین با انتقاداتی مواجه شده است، مخصوصا در مواقع بحران‌های مهاجرتی، که برخی معتقدند فشار ناعادلانه‌ای را بر کشورهای واقع در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا تحمیل می‌کند. این مقاله به بررسی عملکرد، چالش‌ها و آینده قانون دوبلین در چارچوب قوانین مهاجرتی اروپا می‌پردازد.

چه کشورهایی از قانون دوبلین پیروی می‌کنند؟

قانون دوبلین که توافق‌نامه‌ای بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا و برخی کشورهای دیگر است، تعیین می‌کند که کدام کشور مسئول بررسی یک درخواست پناهندگی است.

این قانون ابتدا با هدف ایجاد هماهنگی در میان کشورهای عضو برای مدیریت درخواست‌های پناهندگی طراحی شده است. کشورهای اجرا کننده قانون دوبلین شامل اعضای اتحادیه اروپا و برخی کشورهای دیگر می‌شوند که به طور خاص با این توافق موافقت کرده‌اند.

در جدول زیر، کشورهایی که قانون دوبلین را اجرا می‌کنند به همراه توضیحات مختصری درباره هر کدام آورده شده است:

کشورتوضیحات
اتریشعضو اتحادیه اروپا، مشارکت در سیستم دوبلین برای مدیریت پناهندگی.
بلژیکعضو اتحادیه اروپا، فعال در اجرای قوانین دوبلین.
بلغارستانعضو اتحادیه اروپا، اجرای قانون دوبلین برای تقسیم مسئولیت‌ها.
قبرسعضو اتحادیه اروپا، موقعیت جغرافیایی خاص در اجرای قانون دوبلین.
جمهوری چکعضو اتحادیه اروپا، مشارکت در توافق‌نامه دوبلین.
دانمارکعضو اتحادیه اروپا، اما با سیاست‌های مهاجرتی منحصر به فرد.
استونیعضو اتحادیه اروپا، اجرای قانون دوبلین برای کنترل مهاجرت.
فنلاندعضو اتحادیه اروپا، فعال در اجرای سیاست‌های دوبلین.
فرانسهعضو اتحادیه اروپا، نقش کلیدی در اجرای و اصلاح قانون دوبلین.
آلمانعضو اتحادیه اروپا، مقصد اصلی بسیاری از پناهجویان در اروپا.
یونانعضو اتحادیه اروپا، نقطه ورود اصلی پناهجویان، تحت فشار قانون دوبلین.
مجارستانعضو اتحادیه اروپا، سیاست‌های مهاجرتی سختگیرانه.
ایسلندعضو اتحادیه اقتصادی اروپا، مشارکت در قانون دوبلین بدون عضویت در EU.
ایرلندعضو اتحادیه اروپا، اجرای قانون دوبلین با شرایط خاص جغرافیایی.
ایتالیاعضو اتحادیه اروپا، یکی از نقاط ورود اصلی، تحت فشار به دلیل دوبلین.
لتونیعضو اتحادیه اروپا، اجرای قانون دوبلین.
لیختن‌اشتاینمشارکت در قانون دوبلین بدون عضویت در اتحادیه اروپا.
لیتوانیعضو اتحادیه اروپا، اجرای قانون دوبلین.
لوکزامبورگعضو اتحادیه اروپا، اجرای قانون دوبلین.
مالتعضو اتحادیه اروپا، موقعیت جغرافیایی خاص و اجرای قانون دوبلین.
هلندعضو اتحادیه اروپا، نقش فعال در اجرای و اصلاح قانون دوبلین.
نروژعضو اتحادیه اقتصادی اروپا، مشارکت در قانون دوبلین.
لهستانعضو اتحادیه اروپا، اجرای قانون دوبلین.
پرتغالعضو اتحادیه اروپا، اجرای قانون دوبلین.
رومانیعضو اتحادیه اروپا، اجرای قانون دوبلین.
اسلواکیعضو اتحادیه اروپا، مشارکت در سیستم دوبلین.
اسلوونیعضو اتحادیه اروپا، اجرای قانون دوبلین.
اسپانیاعضو اتحادیه اروپا، نقش در اجرای و توسعه قانون دوبلین.
سوئدعضو اتحادیه اروپا، مقصد بسیاری از پناهجویان، اجرای قانون دوبلین.
سوئیسمشارکت در قانون دوبلین، بدون عضویت در اتحادیه اروپا.
بریتانیاپیش از خروج از اتحادیه اروپا، مشارکت در قانون دوبلین.

قانون دوبلین یعنی چه؟

قانون دوبلین، که اولین بار به عنوان “توافق‌نامه دوبلین” در سال 1990 معرفی شد، چارچوبی قانونی برای تعیین مسئولیت‌ها در بررسی درخواست‌های پناهندگی در اتحادیه اروپا ایجاد کرد. هدف از این قانون، جلوگیری از ارسال مکرر درخواست‌های پناهندگی توسط یک فرد در چندین کشور عضو، موسوم به “پناهجویی چرخشی“، بود. به این ترتیب، قانون تعیین می‌کند که کشوری که اولین بار پناهجو وارد آن شده یا اولین کشوری که ثبت‌نام کرده، مسئولیت بررسی ادعاهای پناهندگی را بر عهده دارد. این سیستم قصد دارد تا فرآیندهای مرتبط با پناهندگی را سرعت بخشیده و منابع را به شکل مؤثرتری توزیع کند.

با این حال، اجرای قانون دوبلین با چالش‌هایی روبرو شده است، به ویژه در زمان‌های بحران مهاجرتی زمانی که فشار بیش از حدی به کشورهای واقع در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا وارد می‌آید. انتقاداتی مبنی بر عدم توازن در تقسیم مسئولیت‌ها و بار نابرابری که بر دوش برخی کشورها گذاشته می‌شود، مطرح شده است.

به علاوه، مواردی از نقض حقوق بشر و دشواری‌هایی که پناهجویان در مراحل بازگشت به کشور اول ورود خود مواجه می‌شوند، به چالش‌های مرتبط با این قانون افزوده است. در نتیجه، بحث‌هایی برای اصلاح و بهبود قانون دوبلین، به منظور رسیدگی عادلانه‌تر به نیازهای پناهجویان و توزیع مسئولیت‌ها بین کشورهای عضو، در جریان است.

حقوق افراد در قانون دوبلین چیست؟

حقوق افراد در قانون دوبلین چیست؟

در قانون دوبلین، حقوق افرادی که درخواست پناهندگی می‌دهند، تعیین و تضمین می‌شود. این حقوق شامل حق به دسترسی به فرآیند تعیین وضعیت پناهندگی، حق ارائه اطلاعات صادقانه در مورد شرایط فردی و دلایل ادعاهای پناهندگی و حق به تجدید نظر در تصمیمات مربوط به درخواست پناهندگی می‌باشد.

همچنین، افراد حق دارند که تحت شرایط انسانی و امنیتی مناسب قرار گیرند و در صورت لزوم، از مراکز پناهندگی و خدمات حمایتی بهره‌مند شوند. علاوه بر این، قانون دوبلین حقوق پناهجویان را در مراحل مختلف فرآیند پناهندگی، از جمله درخواست، بررسی و در صورت لزوم بازگشت به کشور اول ورود، تضمین می‌کند.

این اصول به منظور ایجاد یک فرآیند عادلانه و انسانی برای بررسی وضعیت پناهندگی فراهم شده است که با توجه به حفظ حقوق انسانی و استانداردهای بین‌المللی، به موازات با مسائل امنیتی و مهاجرتی موجود در اتحادیه اروپا می‌باشد.

پیشنهاد می کنیم مقاله روش های قانونی مهاجرت را در همین سایت بخوانید.

فرآیند اجرای قانون دوبلین چیست؟

پروسه قانون دوبلین که برای بررسی درخواست‌های پناهندگی در اتحادیه اروپا استفاده می‌شود، به صورت زیر است:

  • ثبت: پناهجویی که وارد یک کشور عضو اتحادیه اروپا می‌شود، در آن کشور ثبت می‌شود و درخواست پناهندگی خود را ثبت می‌کند.
  • بررسی اولیه: مقامات مهاجرتی کشور میزبان، ادعاهای پناهندگی را اولیه بررسی می‌کنند و تصمیم می‌گیرند که آیا ادعاهای مورد بررسی قابل قبول هستند یا خیر.
  • ارجاع: اگر یک پناهجو در یک کشور عضو دیگر اتحادیه اروپا درخواست پناهندگی دهد، ممکن است کشور میزبان او را به کشور اول  او یا کشوری که  در آن ثبت‌نام کرده است، ارجاع دهد.
  • بررسی دوباره: پس از ارجاع، کشور مسئول (کشور اول ورود یا کشوری که ثبت‌نام انجام شده است) مسئولیت بررسی درخواست پناهندگی را به عهده می‌گیرد و فرآیند بررسی را ادامه می‌دهد.
  • تصمیم: پس از بررسی مدارک و اطلاعات مربوطه، یک تصمیم در مورد اعطای یا عدم اعطای وضعیت پناهندگی به پناهجویی گرفته می‌شود.
  • اپیل: پناهجویانی که درخواست پناهندگی شان رد شده است می‌توانند درخواست اپیل کنند و در مرحله دوم بررسی مجدد وضعیت خود را ارائه دهند.

این پروسه به منظور ایجاد یک فرآیند عادلانه و شفاف برای بررسی وضعیت پناهندگی فراهم شده است و حقوق پناهجویان و اصول بین‌المللی حقوق بشر پایه و اساس اجرای این قانون است.

برای اینکه شامل قانون دوبلین شوم به چه مدارکی نیاز دارم؟

برای شرکت در روال قانون دوبلین و ثبت درخواست پناهندگی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا، معمولاً نیاز به مدارک و اطلاعات زیر دارید:

  1. اسناد شناسایی: این اسناد می‌تواند شامل پاسپورت یا هر نوع اسناد شناسایی دیگری باشد که شما را شناسایی کند.
  2. فرم درخواست پناهندگی: شما باید فرم مربوطه را به زبان مورد نظر کشوری که در آن درخواست می‌دهید، پر کنید.
  3. اطلاعات پرونده شخصی: شما باید اطلاعات شخصی خود را از جمله نام، تاریخ تولد، ملیت و وضعیت تأهل و سوابق زندگی خود را ارائه دهید.
  4. مدارک اثبات دلایل پناهندگی: شما باید دلایل و اطلاعات مربوط به وضعیت خطری که در کشور مبدأ خود را توضیح دهید و ممکن است نیاز به ارائه مدارکی مانند شواهد، گزارش‌ها و شواهدی از تهدیدها باشد.
  5. عکس‌های شناسنامه: بعضی از کشورها ممکن است از شما بخواهند که عکس‌های شناسنامه یا عکس‌های شما را در هنگام ثبت درخواست ارائه کنید.
  6. اطلاعات مربوط به مسیر ورود: درخواست‌های پناهندگی معمولاً شامل اطلاعات در مورد مسیر ورود به کشورهای مقصد نیز است.

لطفاً توجه داشته باشید که ممکن است مدارک مورد نیاز برای ثبت درخواست پناهندگی در هر کشوری متفاوت باشد، بنابراین بهتر است قبل از اقدام به مهاجرت، از سفارت یا سازمان‌های مهاجرتی کشور مقصد به دقت اطلاعات لازم را دریافت کنید و یا از متخصصین مهاجرت سازمان مهاجرتی رجبی کمک بگیرید.

برای اینکه شامل قانون دوبلین شوم به چه مدارکی نیاز دارم؟

من در روال دوبلین هستم. این به چه معناست؟


وجود در روال دوبلین به معنای این است که شما به عنوان یک پناهجو در یکی از کشورهای عضو قانون دوبلین وارد شده‌اید و درخواست پناهندگی خود را در آن کشور ثبت کرده‌اید. با ورود به روال دوبلین، مسئولیت بررسی درخواست پناهندگی شما بر عهده کشوری است که شما به عنوان اولین نقطه ورود به آن وارد شده‌اید، یا در آن کشور ثبت‌نام کرده‌اید.

به عبارت دیگر، اگر شما به عنوان یک پناهجو در یک کشور عضو قانون دوبلین وارد شده‌اید و سپس به کشور دیگری اتحادیه اروپا تلاش کنید وارد شوید و درخواست پناهندگی دهید، کشور دوم می‌تواند شما را به کشور اول ارجاع دهد و مسئولیت بررسی درخواست پناهندگی شما را بر عهده کشور اول بگذارد.

این وضعیت در بسیاری از موارد به منظور جلوگیری از پناهجویی چرخشی و تکراری است که ممکن است منجر به مشکلاتی مانند بارشده شدن فشار بیش از حد بر سیستم پناهندگی کشورها یا ممانعت از سوء استفاده از فرصت‌های پناهندگی شود. این سیستم تلاش می‌کند تا منابع را به شکل مؤثرتری توزیع کرده و فرآیند پناهندگی را سریع‌تر و عادلانه‌تر اداره کند، با احترام به حقوق پناهجویان.

در نتیجه، قانون دوبلین، با تمرکز بر اولویت نقطه ورود به کشورهای عضو اتحادیه اروپا برای بررسی درخواست‌های پناهندگی، سعی در ایجاد یک فرآیند منظم و مؤثر برای مدیریت جریان مهاجرتی دارد. این قانون به یک سوء استفاده از فرصت‌های پناهندگی و پیشگیری از پناهجویی چرخشی که منجر به فشار نامتعادل بر برخی کشورها می‌شود، اهمیت زیادی می‌دهد.

با این حال، نیاز به اصلاحات و بهبودهایی در قانون دوبلین به دلیل برخی از نقاط ضعف و مسائل مانند عدم توزیع عادلانه بار مسئولیت بین کشورهای عضو، رعایت حقوق پناهجویان و تأمین شرایط انسانی و امنیتی مناسب برای آن‌ها، لازم است. اصلاحاتی که با همکاری و تعامل میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا انجام شود، می‌تواند بهبود و عدالت بیشتری در فرآیند پناهندگی و مهاجرت در اروپا به ارمغان آورد.

دعوت می کنیم مقاله اصطلاحات مهاجرت را نیز بخوانید و با برخی از مفاهیم صحیح و مهم مهاجرت که در بین مردم، گاه به اشتباه استفاده می شود آشنا شوید.

مطالعه مقالات زیر، بسیاری از ابهامات شما در زمینه مهاجرت را بر طرف می شازد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Rate this post
منو
خانه