تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر

تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر

تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر، توسعه تاریخی این کشور از عصر حجر اولیه تا کنون را در بر می گیرد. تاریخ این کشور مملو از اتفاقات تلخ و شیرین است و طی سالیان متوالی صربستان و مردم این کشور حکومت های مختلف مانند عثمانیان، را از سر گذرانده اند و با تلاش ها و مبارزات فراوان به آنچه امروزه می شناسیم تبدیل شده اند.

صرب ها در قرون ششم و هفتم در منطقه بالکان ساکن شده اند و یکی از مهم ترین افراد در طول تاریخ صربستان، اولین شاهزاده صرب از سلسله Vlastimirovići بود که توانست بر مونته نگرو، بونسی، دالماسی و صربستان امروزی حکومت کند و قلمروی این کشور را گسترش دهد. 

چنانچه علاقه دارید تا با صربستان در دنیای امروزه و وضعیت این کشور در عصر معاصر آشنا شوید، توصیه می کنیم از طریق راه های ارتباطی با کارشناسان شرکت مهاجرتی رجبی به شماره ثبت 562051 (موسسه حقوقی رجبی ثبت 40451) در تماس باشید.

امروزه یکی از مهم ترین اتفاقات تاریخ این کشور، فتح آن توسط امپراتوری عثمانی می باشد. در این زمان بسیاری از مردم به مبارزه با عثمانی پرداختند و در سال 1817 علیه ان انقلابی انجام دادند. صرب ها موفق شدند تا در سال 1867 به استقلال عملی دست یابند. 

امروزه نیز این کشور پس از واقعه های تاریخی مختلف دوباره توانسته قوا و استقلال خود را به دست آورد. شما می توانید اطلاعات بیشتر در مورد وضعیت این کشور را در مقاله اقتصاد کشور صربستان مطالعه فرمایید.

فهرست مطالب

دوره تاریخ اولیه کشور صربستان

اولین اطلاعات صریح و مستند به دست آمده از دوره تاریخ اولیه کشور صربستان به اواخر قرن ششم باز می گردد. در گذشته های دور منطقه ای که به عنوان صربستان شناخته می شود به صورت گسترده مورد حملات آوارها و بلغارها قرار می گرفت و در این بین منافع امپراتوری بیزانسی تضعیف شده بود.

به منظور عقب راندن آوارها و بلغارها به سمت شرق هراکلیوس پادشاه بیزانس با چندین گروه قبیله ای اسلاو که از شمال شرقی کوه های کارپات سرچشمه گرفته بودند، اتحادی منعقد کرد که طی آن اسلاوها تحت حمایت بیزانس به طور گسترده در بالکان مستقر شدند و تا جنوب دریای اژه رسیدند و حتی در بخش هایی از آسیای صغیر ساکن شدند.

طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر اسلاوها توانستند تا قرن هفتم به صورت کامل در سراسر بالکان مستقر شوند اما اسلاوی شدن این منطقه فرآیندی طولانی بود و از همین رو این منطقه برای مدتی طولانی با نام های “Vlachia” و “Sclavinia” شناخته می شد.

در قرن هفتم سلسله ولاستیمر اولین پادشاهی صربستان را تاسیس کرد و در همین قرن نیز مسیحی سازی صرب ها آغاز شد که در اواسط قرن نهم به مرحله نهایی شدن رسید. پس از مرگ آخرین فرمانروای شناخته شده ولاستیمری، دولت از هم پاشید و بیزانسی ‌ها این منطقه را ضمیمه کردند و آن را برای یک قرن نگه داشتند.

تاریخ صربستان در دوره قرون وسطی

پس از مرگ آخرین پادشاه ولاستیمری امپراتوری بیزانس این منطقه را ضمیمه کرد تا آن که در سال 1040 صرب ها، به رهبری ووکانوویچ در منطقه دریایی دوکلیجا شورش کردند. سال 1091، سلسله ووکانوویچ دوک نشین بزرگ صربستان را با راشکا Rascia)) به عنوان مقر خود تأسیس کرد. استفان نمانیا یکی از پادشاهان این سلسله در سال 1166 بر تخت نشست و این سال آغاز شکوفایی صربستان تحت سلسله نمانیک ها بود. پس از آن پسر نمانیا راستکو در سال 1219 استقلال کلیسای صربستان را به دست آورد و قدیمی ترین قانون اساسی شناخته شده این کشور را تهیه کرد.

استفان اول پادشاهی صربستان را در سال 1217 تأسیس کرد و تاریخ صربستان در دوره قرون وسطی و در طول سلطنت او به اوج خود رسید. در این سال ها استفان دوشان از جنگ داخلی بیزانس استفاده کرد و قلمروهای جنوبی و شرقی بیزانس را فتح کرد که این موضوع وسعت ایالت را دو برابر کرد. دوشان عنوان امپراتور را در تاج گذاری خود در اسکوپیه در سال 1346 برگزید اما اغلب صرب ها از آن به عنوان دوشان توانا یاد می کنند. تا به امروز صرب ها امپراتوری دوشان را عصر طلایی ملت خود می دانند.

 طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر در دوره قرون وسطی این کشور رشد اقتصادی بسیار خوبی را تجربه کرد و دشت ‌های کوزوو و متوهیا به مناطقی با جمعیت نسبتاً متراکم، تبدیل شدند. کشاورزی و معدن کاری در این دوره اهمیت قابل توجهی پیدا کرد.

صربستان زیر سلطه حکومت عثمانی

شکوه و جلال امپراتوری نمانجیچ کوتاه مدت بود و در سال 1354 امپراتوری عثمانی جای پای خود را در سرزمین های اصلی اروپایی تحکیم کرد و تا زمان مرگ دوشان در سال 1355، حرکت عثمانی به سمت شمال آغاز شده بود. پس از آن جانشینان دوشان نتوانستند از دستاوردهای او حفاظت کنند و بخاطر عدم وجود حاکمی مستند، دولت زیر نظر رهبران قبیله رقیب شروع به تجزیه کرد.

سقوط آریانوپل (ادیرنه امروزی، ترکیه) به دست نیروهای عثمانی باعث شد تا مردم برای مدت زمان کوتاهی زیر نظر ووکاشین، پادشاه سرزمین های صربستان جنوبی و برادرش جان اوگلیشا، متحد شوند. نیروهای آن ها در سال 1371 در رودخانه ماریتسا (نبرد چرنومن) در برابر ارتش عثمانی شکست خوردند و هر دو رهبر طی آن جنگ کشته شدند.

طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر، فتح جزیره بالکان توسط عثمانی ها خیلی سخت نبود زیرا اغلب رهبران اسلاوهای جنوبی مایل بودند که با عثمانی ها متحد شوند و هدف اصلی آن ها نیز از این عمل تحکیم قدرت خود در برابر رقبا بود. بسیاری از رهبران اسلاو با عثمانی ها متحد شدند و برای چند سال استقلال اسمی خود را حفظ کردند.

برخی دیگر از سرداران نیز به مبارزه با ارتش عثمانی پرداختند. یکی از مشهورترین این رهبران مارکو کرالیویچ نام داشت که یکی از سرداران پریلپ بود و در بسیاری از شعرهای حماسی صربستان جاودانه شده است. در نهایت ایوان، تزار بلغارستان اتحاد قدرت‌ های اسلاو را شکست و فرمانروایی عثمانی را پذیرفت و صربستان زیر سلطه حکومت عثمانی درآمد.

فروپاشی حکومت عثمانی در صربستان

با این حال فتح عثمانی به معنای پایان مقاومت مسلحانه از سوی مردم اسلاو جنوبی نبود. در این بین اغلب اشراف زادگان با ریاکاری باعث شورش های محلی می شدند و افراد متهم به جنایت یا اعتراض معمولا در تپه ها یا جنگل ها پناه گرفته و زندگی هایدوک یا قانون شکنی را آغاز می کردند. طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر در نهایت با تضعیف قدرت عثمانی در صربستان این دو گروه قدرت گرفتند. از طرفی دهقانان به ویژه در نواحی شمالی مانند دره رودخانه موراوا، قیام های مسلحانه ای را فرماندهی کردند.

ایجاد پادشاهی صربستان و شروع دوره استقلال

در ربع آخر قرن هجدهم و پس از اتمام جنگ روسیه و عثمانی، زمانی که آخرین سربازان عثمانی بلگراد را ترک کردند، صربستان به استقلال عملی دست یافت. پس از آن در سال 1878 در کنگره برلین توسط قدرت های بزرگ به رسمیت شناخته شد و همچنین چهار ناحیه در جنوب را ضمیمه کرد.

صربستان به یک کشور مستقل تبدیل شد و برای حدودا چهار سال همین گونه باقی ماند تا اینکه در سال 1882 هنگامی که حاکم صربستان، میلان اول، به عنوان پادشاه اعلام شد، به پادشاهی تغییر یافت. با ایجاد پادشاهی صربستان و شروع دوره استقلال، دولت گروهی از جوانان را برای تحصیل به اروپا اعزام کرد و این کشور به سوی پیشرفت گام برداشت و فرهنگ و هنر آن شکوفا شد.

پادشاه صربستان سیاست های خارجی دوستانه اتریش-مجارستان را حفظ کرد و بر توسعه اقتصاد و زیرساخت های خود تمرکز کرد. وی از طریق جنگ های اول و دوم بالکان در سال های 1912 و 1913 قلمروی خود را به شدت گسترش داد و بخش هایی از ساندژاک، کوزوو و مقدونیه را ضمیمه کرد.

مهم ترین وقایع تاریخی صربستان
شکل گیری قرن هشتم
استقلال 1166
تأسیس پادشاهی 1217
استقلال از دست رفته به امپراتوری عثمانی 1459
اولین قیام صرب ها علیه عثمانی 15 فوریه 1804
اولین قانون اساسی 15 فوریه 1835
به رسمیت شناختن بین المللی 1878
تشکیل پادشاهی صرب ‌ها کروات‌ ها و اسلوونیایی‌ ها 1918
تشکیل یوگسلاوی سوسیالیستی 1943
فروپاشی یوگسلاوی 1991-1995
منحل شدن اتحادیه دولتی صربستان و مونته نگرو 5 ژوئن 2006

صربستان در جنگ جهانی اول

صربستان در جنگ جهانی اول نقش بسیار پر رنگی داشت و در اصل یکی از دلایل ایجاد این جنگ، ترور آرشیدوک فرانتس فردیناند در سارایوو توسط یک ملی گرا صرب بود که پس از آن اتریش-مجارستان به صربستان اعلان جنگ داد. در سال 1914 صربستان با کمک مونته نگرو و روسیه در برابر سه تهاجم اتریش-مجارستان مقاومت کرد و اولین پیروزی متفقین در جنگ را به دست آورد.

جایگاه صربستان در پادشاهی یوگسلاوی

پس از پایان جنگ جهانی اول، صربستان به عنوان یکی از متحدان پیروز و یکی از اعضای بنیانگذار صرب ‌ها، کروات ‌ها و اسلوونی ‌ها که بعداً به یوگسلاوی تغییر نام داد، ظاهر شد. صربستان یکی از شش جمهوری بود که در سال 1945 جمهوری سوسیالیستی فدرال یوگسلاوی را به همراه بوسنی و هرزگوین، کرواسی، مقدونیه، مونته نگرو و اسلوونی تشکیل دادند.

طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر این کشور در طول جنگ جهانی اول متحمل خسارات فراوانی هم از نظر جمعیت و هم از نظر سرزمینی شده بود و در دوره پس از جنگ با چالش های زیادی روبرو شد. چنانچه به تاریخ این کشور علاقه دارید توصیه می کنیم تحصیل در بهترین دانشگاه های این کشور را از دست ندهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد شرایط تحصیلی به مقاله تحصیل در صربستان مراجعه فرمایید.

جایگاه صربستان در پادشاهی یوگسلاوی حائز اهمیت بود اما این دولت تازه تاسیس نیز از گروه های قومی، مذهبی و زبانی گوناگون با پیشینه های تاریخی و فرهنگی متفاوت ایجاد شده و لذا صربستان باید منافع ملی خود را با خواسته های سایر مناطق، به ویژه کرواسی و اسلوونی که به دنبال خودمختاری و فدرالیسم بیشتر هماهنگ می کرد.

پادشاهی تازه تاسیس در حیات خود با تهدیدات داخلی و خارجی از جنبش های جدایی طلب، رژیم های فاشیستی، انقلاب های کمونیستی و اشغال نازی ها رو به رو شد و صربستان نیز در برابر این نیرو ها و حفظ وحدت و حاکمیت دولت نقش بسیار مهمی را ایفا کرد.

نقش صربستان در جنگ جهانی دوم

نقش صربستان در جنگ جهانی دوم پیچیده و بحث برانگیز بود و صربستان در این جنگ نیز نقش پر رنگی داشت. این کشور در حین جنگ جهانی دوم بخشی از یوگسلاوی بود و در آوریل 1941 توسط آلمان نازی و متحدانش مورد تهاجم و اشتغال قرار گرفت. در این بین دولت یوگسلاوی تسلیم شد و این کشور بین قدرت های محور تقسیم شد. در آن زمان صربستان تحت مدیریت نظامی آلمان بود، در حالی که بخش هایی از آن به ایتالیا، مجارستان و بلغارستان ضمیمه شد.

انحلال یوگسلاوی و جنگ های داخلی صربستان

پس از جنگ جهانی دوم یوگسلاوی به یک جمهوری سوسیالیستی تحت رهبری یوسیپ بروز تیتو تبدیل شد که توانست کشور را با وجود تنش های جنگ سرد و درگیری های قومی حفظ کند. پس از مرگ تیتو یوگسلاوی با بحران های اقتصادی و سیاسی و همچنین افزایش ناسیونالیسم و جدایی طلبی در میان جمهوری ها مواجه شد.

در سال 1990، انتخابات چند حزبی در هر جمهوری برگزار شد که در نتیجه احزاب ملی گرا در اکثر آنها قدرت را به دست آوردند. در سال 1991 بود که کشورهای اسلوونی و کرواسی استقلال خود را از یوگسلاوی اعلام کردند و جنگی را با ارتش خلق یوگسلاوی که تحت تسلط صرب‌ ها بود آغاز کردند. صربستان در این بین به امید توسعه و گسترش به مبارزه پرداخت و توانست کوزوو را محاصره و خودمختاری آن را سرکوب کند.

در سال 1992 پادشاهی یوگسلاوی به صورت رسمی منحل شد و جمهوری فدرال یوگسلاوی که فقط از صربستان و مونته نگرو تشکیل شده بود، جایگزین شد. این جمهوری توسط جامعه بین المللی به عنوان جانشین پادشاهی رسمیت شناخته نشد و با تحریم و انزوا مواجه شد. در سال 1995، جنگ در کرواسی و بوسنی با توافقنامه صلح دیتون به پایان رسید و استقلال آنها را به رسمیت شناخت.

اما درگیری در کوزوو تا سال 1999 ادامه یافت. انحلال یوگسلاوی و جنگ های داخلی صربستان باهم رابطه مستقیم داشتند و این کشور از سال 1990 تا رسیدن به استقلال مجموعه ای از درگیری های خشونت آمیز و جنگ های داخلی و قومی را تجربه کرد.

رسیدن به استقلال و تشکیل جمهوری صربستان

طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر در سال 1999 ناتو برای توقف سرکوب آلبانیایی ‌های قومی در کوزوو، استان صربستان که بر اساس قانون اساسی 1974 خودمختاری اعطا شده بود، مداخله نظامی کرد. در سال 2003، جمهوری فدرال یوگسلاوی به عنوان اتحادیه ایالتی صربستان و مونته نگرو تشکیل شد و هر جمهوری قانون اساسی و پارلمان خود را داشت.

اکنون صربستان در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد و جزو یکی از بهترین کشورها برای مهاجرت به شمار می رود. چنانچه دوست دارید تا آینده شغلی و حرفه ای خود را در این کشور دنبال کنید، توصیه می کنیم برای آشنایی با شرایط و قوانین کاری به مقاله کار در صربستان مراجعه فرمایید.

جایگاه صربستان در دوران معاصر

جایگاه صربستان در دوران معاصر حائز اهمیت است این کشور که در سال 2008 استقلال خود را اعلام کرد با هشت کشور دیگر و کوزوو هم مرز است و هفت میلیون نفر جمعیت دارد که بیشتر آنها صرب های قومی و مسیحی ارتدوکس هستند.

طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر امروزه این کشور یکی از اعضای سازمان ملل متحد، شورای اروپا، سازمان امنیت و همکاری در اروپا، مشارکت برای صلح و توافقنامه تجارت آزاد اروپای مرکزی است. کشور صربستان در سال 2009 برای عضویت در اتحادیه اروپا درخواست داد و در سال 2012 نامزد رسمی شد. همچنین این کشور مذاکرات الحاق با اتحادیه اروپا را در سال 2014 آغاز کرد و تاکنون سه فصل از 35 فصل را بسته است.

از طرفی کشور صربستان تغییرات سیاسی و اجتماعی زیادی را تجربه کرده و با مشکلات اقتصادی مانند بحران مالی جهانی در سال های 2008-2009، رو به رو شده و توانست با برنامه ریزی ها و اصلاحات مختلف این مشکلات اقتصادی را حل کند. امروزه صربستان شاهد تحولات مثبتی از جمله بهبود روابط با کشورهای همسایه به ویژه کرواسی و بوسنی و هرزگوین می باشد.

سوالات پر تکرار تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر

طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر در قرن هفتم سلسله ولاستیمر اولین پادشاهی صربستان را تاسیس کرد.

صربستان در جنگ جهانی اول نقش بسیار پر رنگی داشت و در اصل یکی از دلایل ایجاد این جنگ، ترور آرشیدوک فرانتس فردیناند در سارایوو توسط یک ملی گرا صرب بود که پس از آن اتریش-مجارستان به صربستان اعلان جنگ داد.

طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر در سال 2006، مونته نگرو همه پرسی استقلال از اتحادیه ایالتی برگزار کرد که با اکثریت رأی با آن موافقت شد. پس از آن صربستان نتیجه را پذیرفت و در 5 ژوئن 2006 خود را یک کشور مستقل اعلام کرد و پس از 88 سال برای اولین بار به یک کشور مستقل تبدیل شد.

طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر امروزه این کشور یکی از اعضای سازمان ملل متحد، شورای اروپا، سازمان امنیت و همکاری در اروپا، مشارکت برای صلح و توافقنامه تجارت آزاد اروپای مرکزی است. کشور صربستان در سال 2009 برای عضویت در اتحادیه اروپا درخواست داد.

طبق تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر صربستان یکی از شش جمهوری بود که در سال 1945 جمهوری سوسیالیستی فدرال یوگسلاوی را به همراه بوسنی و هرزگوین، کرواسی، مقدونیه، مونته نگرو و اسلوونی تشکیل دادند.

در این مقاله سعی کردیم تا حد امکان تاریخ کشور صربستان از گذشته تا معاصر را مورد ارزیابی قرار دهیم، چنانچه هر گونه سوالی از این کشور نحوه مهاجرت به آن دارید از طریق دفتر غرب و دفتر مرکزی تهران یا دفتر شیراز با مشاورین شرکت مهاجرتی رجبی در تماس باشید یا به مقاله جذاب مهاجرت به صربستان مراجعه فرمایید.

Rate this post

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *